Interview Tim Brackman

Interview Tim Brackman

๐ˆ๐ง๐ญ๐ž๐ซ๐ฏ๐ข๐ž๐ฐ – ๐“๐ข๐ฆ ๐๐ซ๐š๐œ๐ค๐ฆ๐š๐ง
โ€˜๐ˆ๐ค ๐ฐ๐ข๐ฅ ๐ฅ๐š๐ญ๐ž๐ง ๐ณ๐ข๐ž๐ง ๐๐š๐ญ ๐ฆ๐ฎ๐ณ๐ข๐ž๐ค ๐ž๐ซ๐ญ๐จ๐ž ๐๐จ๐ž๐ญโ€™
๐˜›๐˜ช๐˜ฎ ๐˜‰๐˜ณ๐˜ข๐˜ค๐˜ฌ๐˜ฎ๐˜ข๐˜ฏ (1993) ๐˜ช๐˜ด ๐˜ท๐˜ช๐˜ฐ๐˜ญ๐˜ช๐˜ด๐˜ต ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ข๐˜ณ๐˜ต๐˜ช๐˜ด๐˜ต๐˜ช๐˜ฆ๐˜ฌ ๐˜ญ๐˜ฆ๐˜ช๐˜ฅ๐˜ฆ๐˜ณ ๐˜ท๐˜ข๐˜ฏ Podium Eibergen. ๐˜—๐˜ฐ๐˜ฅ๐˜ช๐˜ถ๐˜ฎ ๐˜Œ๐˜ช๐˜ฃ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฐ๐˜ณ๐˜จ๐˜ข๐˜ฏ๐˜ช๐˜ด๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ต ๐˜ฌ๐˜ญ๐˜ข๐˜ด๐˜ด๐˜ช๐˜ฆ๐˜ฌ๐˜ฆ ๐˜ค๐˜ฐ๐˜ฏ๐˜ค๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ต๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฐ๐˜ฑ ๐˜ฅ๐˜ฆ ๐˜‰๐˜ณ๐˜ข๐˜ค๐˜ฌ๐˜ฎ๐˜ข๐˜ฏ๐˜ฃ๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ฅ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ช๐˜ซ ๐˜ช๐˜ฏ ๐˜Œ๐˜ช๐˜ฃ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ข๐˜ฏ๐˜ฅ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ฆ ๐˜ฌ๐˜ญ๐˜ฆ๐˜ช๐˜ฏ๐˜ฆ ๐˜ฑ๐˜ฐ๐˜ฅ๐˜ช๐˜ข ๐˜ช๐˜ฏ ๐˜ฅ๐˜ฆ ๐˜ฐ๐˜ฎ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ท๐˜ช๐˜ฏ๐˜จ. ๐˜๐˜ฏ ๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ช๐˜ฏ๐˜ต๐˜ช๐˜ฆ๐˜ฎ๐˜ฆ ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜จ๐˜ข๐˜ด๐˜ต๐˜ท๐˜ณ๐˜ช๐˜ซ๐˜ฆ ๐˜ด๐˜ฆ๐˜ต๐˜ต๐˜ช๐˜ฏ๐˜จ (๐˜ต๐˜ถ๐˜ด๐˜ด๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฅ๐˜ฆ 50-100 ๐˜จ๐˜ข๐˜ด๐˜ต๐˜ฆ๐˜ฏ, ๐˜ฏ๐˜ถ ๐˜ช๐˜ฏ ๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ข๐˜ข๐˜ฏ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฑ๐˜ข๐˜ด๐˜ต๐˜ฆ ๐˜ค๐˜ฐ๐˜ณ๐˜ฐ๐˜ฏ๐˜ข๐˜ด๐˜ฆ๐˜ต๐˜ต๐˜ช๐˜ฏ๐˜จ) ๐˜ฎ๐˜ข๐˜ฌ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฑ๐˜ถ๐˜ฃ๐˜ญ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ฌ ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฎ๐˜ถ๐˜ด๐˜ช๐˜ค๐˜ช ๐˜ด๐˜ข๐˜ฎ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฅ๐˜ฆ ๐˜ด๐˜ง๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ณ. ๐˜—๐˜ข๐˜ฌ ๐˜ˆ๐˜ฏ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ฑ๐˜ต ๐˜ฎ๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ค๐˜ฐ๐˜ข๐˜ค๐˜ฉ๐˜ช๐˜ฏ๐˜จ, ๐˜ฑ๐˜ณ๐˜ฐ๐˜ฎ๐˜ฐ๐˜ต๐˜ช๐˜ฆ ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ฅ.
๐—ช๐—ฎ๐˜ ๐—ฏ๐—ฒ๐˜๐—ฒ๐—ธ๐—ฒ๐—ป๐˜ ๐˜ƒ๐—ผ๐—ผ๐—ฟ ๐—ท๐—ผ๐˜‚ ๐—ด๐—ฒ๐—น๐˜‚๐—ธ?
“Samen met vrienden muziek maken op het podium, voor elkaar en voor de mensen in de zaal. Op de beste momenten ontstaat er dan een tijdelijke werkelijkheid. Na de laatste noot heeft zich een blijvende herinnering gevormd.”
๐—ช๐—ฒ๐—น๐—ธ๐—ฒ ๐—บ๐˜‚๐˜‡๐—ถ๐—ธ๐—ฎ๐—ป๐˜ ๐—ฏ๐—ฒ๐˜„๐—ผ๐—ป๐—ฑ๐—ฒ๐—ฟ ๐—ท๐—ฒ?
“Dat zijn de eerste violisten waar ik als kind naar luisterde: David Oistrach en Ivry Gitlis. Deze heren behoorden tot de wereldtop in de periode na de Tweede Wereldoorlog en daarna in de jaren zestig. Heden ten dage bewonder ik het kwartet Quatuor ร‰bรจne en violist Daniel Rowland, bekend van onder andere zijn Stift Muziekfestival. Ik bewonder hen om hun persoonlijkheid en de manier waarop ze muziek benaderen.”
๐—ฉ๐—ฎ๐—ป ๐˜„๐—ฒ๐—น๐—ธ๐—ฒ ๐—ฐ๐—ผ๐—บ๐—ฝ๐—ผ๐—ป๐—ถ๐˜€๐˜ ๐˜€๐—ฝ๐—ฒ๐—ฒ๐—น ๐—ท๐—ฒ ๐—ต๐—ฒ๐˜ ๐—น๐—ถ๐—ฒ๐—ณ๐˜€๐˜ ๐˜„๐—ฒ๐—ฟ๐—ธ?
“Ik kan telkens weer verrast worden als ik een nieuw stuk bestudeer. Voor eventjes verandert zoโ€™n muziekstuk dan in mijn favoriete muziekstuk. Vorige week speelde ik een stuk van Gรฉza Frid, de man vluchtte vlak voor de Tweede Wereldoorlog van Hongarije naar Nederland. Heel inspirerend en ik wil na zoโ€™n eerste ontmoeting meteen meer over hem weten. Maar als ik iemand van de gevestigde orde moet noemen, dan kies ik Beethoven.”
๐—ช๐—ฒ๐—น๐—ธ๐—ฒ ๐˜ƒ๐—ฒ๐—ฟ๐—น๐—ฒ๐—ถ๐—ฑ๐—ถ๐—ป๐—ด ๐—ธ๐˜‚๐—ป ๐—ท๐—ฒ ๐—ป๐—ถ๐—ฒ๐˜ ๐˜„๐—ฒ๐—ฒ๐—ฟ๐˜€๐˜๐—ฎ๐—ฎ๐—ป?
“Een rit in mijn Lancia Fulvia Berlina uit 1972 en lekker eten, liefst de Italiaanse keuken.”
๐—›๐—ผ๐—ฒ ๐—บ๐—ผ๐˜๐—ถ๐˜ƒ๐—ฒ๐—ฒ๐—ฟ ๐—ท๐—ถ๐—ท ๐—ท๐—ฒ๐˜‡๐—ฒ๐—น๐—ณ?
“Deze coronaperiode besefte ik al thuiszittend dat ik muziek wil delen. Ik mis het delen van de muzikale ervaring met collegaโ€™s en publiek. Bovendien mis ik ook de stress voorafgaand aan een concert. Mijn motivatie ligt in mijn werk verborgen.
Ik kom uit een muzikale familie en ben de 4e generatie Brackman die professioneel musicus is. Een muziekfamilie motiveert ook en op meer dan รฉรฉn manier. Ik hoef bijvoorbeeld niet uit te leggen waarom ik van de viool houd. Bovendien word ik in mijn keuze gestimuleerd, hetgeen toch wel zeldzaam is als ik collega-musici mag geloven.
Veel van mijn muziekcollegaโ€™s ken ik al vanaf mijn tiende. Je doorloopt tegelijkertijd de levensfases en ontmoet elkaar op concoursen. Er vallen in onze wereld veel prijzen te winnen, dus er is sprake van een zekere mate van competitie. Als je mensen om je heen ziet winnen ervaar je ook die competitie en ga je jezelf afvragen of je goed genoeg bent als je niet wint. Ik maakte gelukkig al vrij vroeg de keuze om niet aan competitie alleen vast te houden. Ik geef de voorkeur aan sรกmen iets laten ontstaan: elkaar versterken, van elkaar leren en inspireren. Mijn keuze voor kamermuziek en mijn werk voor Podium Eibergen is een bewijs van die koers.”
๐—›๐—ผ๐—ฒ ๐—ฏ๐—ฒ๐˜€๐—ฐ๐—ต๐—ฟ๐—ถ๐—ท๐˜ƒ๐—ฒ๐—ป ๐—บ๐—ฒ๐—ป๐˜€๐—ฒ๐—ป ๐—ท๐—ฒ?
“Iemand met een sterke persoonlijkheid, geduldig en betrouwbaar. Mensen komen naar mij toe met vragen of ze vragen me naar hun muziek te luisteren. Dat vind ik geweldig. De openheid die ik uitstraal koester ik. Ik zie musici niet als concurrenten. Muziek is het doel, niet de persoon.”
๐—ช๐—ฎ๐˜ ๐—ถ๐˜€ ๐—ท๐—ฒ ๐—ด๐—ฟ๐—ผ๐—ผ๐˜๐˜€๐˜๐—ฒ ๐—ฝ๐—ฟ๐—ฒ๐˜€๐˜๐—ฎ๐˜๐—ถ๐—ฒ?
“In 2018 won ik de 3e prijs bij het Nederlands Vioolconcours Oskar Back, alsmede de NTR-Prijs Beste Uitvoering Opdrachtcompositie (โ€˜Aerikoโ€™ van Calliope Tsoupaki). Daar ben ik trots op. Maar ik wil ook als prestatie het opzetten van Podium Eibergen noemen. Daarmee brengen we klassieke muziek op niveau naar de Achterhoek. Als prestatie zie ik bovendien dat ik al acht jaar met dezelfde groep muziekvrienden samenwerk; telkens zoeken we elkaar weer op. Daarnaast heb ik vanuit de organisatie Connect By Music muziek gemaakt met kinderen in het vluchtelingenkamp Moria in Griekenland. Ik maak muziek op hoog niveau en perfectioneer dagelijks mijn spel maar tijdens de trip naar Moria werd ik geconfronteerd met de kracht van muziek in al zโ€™n eenvoud. Samen met de kids speelden we volksliedjes, de kinderen met trommeltjes en eenvoudige gitaren en ik met mijn viool. Muziek is een universele taal die taalbarriรจres overstijgt. Dat zag ik in Moria met eigen ogen, waar je mensen uit verschillende windstreken treft. Het raakte mij diep.
In Nederland lijken we soms te vergeten hoe belangrijk de kracht van muziek is. Cultuur wordt als hobby afgedaan, er wordt op beknibbeld of de aandacht ervoor ontbreekt, terwijl het volgens mij een levensbehoefte is. Geen eerste levensbehoefte zoals een dak boven je hoofd, maar toch zeker iets dat een groots gemis vormt wanneer het ontbreekt. Met Podium Eibergen willen we daarom in de toekomst basisschoolleerlingen benaderen met lespakketten over muziek. Ik wil laten zien dat muziek er toe doet.”
๐—ช๐—ฎ๐—ฎ๐—ฟ๐—ผ๐—บ ๐˜ƒ๐—ผ๐—ฒ๐—น ๐—ท๐—ฒ ๐—ท๐—ฒ ๐˜๐—ต๐˜‚๐—ถ๐˜€ ๐—ถ๐—ป ๐—ฑ๐—ฒ ๐—”๐—ฐ๐—ต๐˜๐—ฒ๐—ฟ๐—ต๐—ผ๐—ฒ๐—ธ?
“Ik ben opgegroeid in Amsterdam. Van jongs af aan gaf ik veel concerten in het oosten van Nederland. Ik groeide op met het gevoel dat ik welkom ben in het oosten, dat ik er thuis hoor en dat mijn muziek er gewaardeerd wordt. Ik woon nu in Den Haag. Mijn ouders en mijn zusje wonen sinds 2,5 jaar in de Achterhoek, op onze ‘Brackman boerderij’. Een plek in de natuur met alle ruimte voor muziek en een van de locaties van Podium Eibergen.”
๐˜๐˜ฐ๐˜ฐ๐˜ณ ๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ด๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ช๐˜ฆ ๐˜ฌ๐˜ข๐˜ฎ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ฎ๐˜ถ๐˜ป๐˜ช๐˜ฆ๐˜ฌ๐˜ค๐˜ฐ๐˜ฏ๐˜ค๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ต๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ช๐˜ฏ 2022 ๐˜ป๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ฌ๐˜ต ๐˜›๐˜ช๐˜ฎ ๐˜ฏ๐˜ฐ๐˜จ ๐˜ญ๐˜ข๐˜ข๐˜จ๐˜ฅ๐˜ณ๐˜ฆ๐˜ฎ๐˜ฑ๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ช๐˜จ๐˜ฆ ๐˜ค๐˜ฐ๐˜ฏ๐˜ค๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ต๐˜ญ๐˜ฐ๐˜ค๐˜ข๐˜ต๐˜ช๐˜ฆ๐˜ด ๐˜ช๐˜ฏ ๐˜ฅ๐˜ฆ ๐˜ˆ๐˜ค๐˜ฉ๐˜ต๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ฉ๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ฌ, ๐˜ต๐˜ช๐˜ฑ๐˜ด ๐˜ป๐˜ช๐˜ซ๐˜ฏ ๐˜ธ๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ฌ๐˜ฐ๐˜ฎ ๐˜ท๐˜ช๐˜ข ๐˜ช๐˜ฏ๐˜ง๐˜ฐ@๐˜ฑ๐˜ฐ๐˜ฅ๐˜ช๐˜ถ๐˜ฎ๐˜ฆ๐˜ช๐˜ฃ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ.๐˜ฏ๐˜ญ.